ΓIATI OI ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΑΝΤΡΕΥΟΝΤΑΙ ΓΚΕΪ;
Η ΑΔΕΛΦΗ ΨΥΧΗ
Η Κάρι Μπράντσο και ο Στάνφορντ Μπλατς, ηΜαντόνα και ο Ρούπερτ Έβερετ ή ακόμα και ηΓκρέις Άντλερ και ο Γουίλ Τρούμαν άνοιξαν το δρόμο της επίσημης αναγνώρισης στις σχέσεις τωνστρέιτ γυναικών και των γκέι αντρών. Ωστόσο, όσο δρόμο κι αν διένυσαν, ήταν δύσκολο οι τηλεοπτικοί αυτοί χαρακτήρες να αποφύγουν κάποια μονόδρομα κλισέ: ο γκέι άντραςσκιαγραφείται ως ο ειδικός μόδας, ο προχωρημένος συμβουλάτορας περί σεξουαλικής ανηθικότητας και εν ολίγοις ο απενοχοποιημένος κολλητός, εξπέρ στα πολύχρωμα κοκτέιλ. Οι στρέιτ γυναίκες από την άλλη αποτελούν με τη σειρά τους γκραβούρες μιας περιποιητικής περσόνας με καταπιεσμένα κατάλοιπα μητρικού ενστίκτου, νευρωτικές μέχρι θανάτου και ποτισμένες με έμφυτη ανασφάλεια για το μέλλον τους. Όλα ανάμεσά τους εξελίσσονται μέλι γάλα, μέχρι τη μέρα που κάποιος από τους δύο πιάνει γκόμενο. Ακόμα κι αν αυτά τα στερεότυπα έχουν μια σχετική ρεαλιστική βάση, λείπει από την ποπ κουλτούρα μια βαθύτερη ματιά σ' αυτόν τον τύπο σχέσης. «Οι γυναίκες και οι γκέι συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον», είχε δηλώσει κάποτε ο Ρούπερτ Έβερετ αναφορικά με την κινηματογραφική βερσιόν της σχέσης του με τηΜαντόνα. «Καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλο, χωρίς να υπάρχει στη μέση η σεξουαλική ένταση». Προφανώς αυτό έχουν στο μυαλό τους πολλές γυναίκες που αποφασίζουν να κάνουν ένα βήμα παραπέρα προχωρώντας σε γάμο με τον γκέι φίλο τους. Ένα προγαμιαίο συμβόλαιο από το οποίο θα λείπει το πάθος, άρα και οι παρενέργειές του. Μέσα στο ίδιο πλαίσιο, ένας γάμος ανάμεσα σε μια γυναίκα και έναν γκέι άντρα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο μίας αμφίδρομης ελευθεριότητας, τουλάχιστον σε ό,τι έχει να κάνει με τους εκάστοτε ερωτικούς παρτενέρ, την ίδια στιγμή που υπάρχει ένα βασικό σημείο αναφοράς: η σταθερή σχέση μιας έκπτωτης Μπρίτζετ Τζόουνς που προτιμά να ανταλλάξει όρκους αιώνιας αγάπης με έναν άντρα που παραγγέλνει πίνα κολάντα, από το να ξεμείνει στο ράφι και να γίνει βορά των λυσσασμένων γατόσκυλων που θα έχει μαζέψει ως γνήσια γεροντοκόρη στα γηρατειά της.
Ο γάμος με έναν γκέι κολλητό είναι μια κάποια λύση, ιδίως αν δεν αντέχεις στην ιδέα των ιδρωμένων μακό πάνω στον αγαπημένο σου καναπέ ή τις κακόγουστες λεπτομέρειες που δεν μπορεί να ξεφορτωθεί από τις εργένικες μέρες του, ή ακόμα αν λιποθυμάς μπροστά στην προοπτική μιας συζήτησης γύρω από το Champions League. Κυρίως όμως, είναι μια κάποια λύση αν δεν μπορείς να κάνεις σχέση σαν κανονικός άνθρωπος μαζί με έναν άλλο κανονικό άνθρωπο. Αν δεν μπορείς να ξαναζήσεις το πάθος, τον έρωτα, τη συντροφικότητα, αν η γυναικεία σου ματαιοδοξία είναι έτοιμη να πέσει στα τάρταρα, αν είσαι έτοιμη να περάσεις μια ζωή γεμάτη υστερία και αν οι άντρες σε έχουν απογοητεύσει τόσο πολύ που προτιμάς να γίνεις κι εσύ γκέι από το να ξαναμπείς στο πετσί του ρόλου μιας κανονικής σχέσης. Κυρίως, όμως, ένας τέτοιος συμβιβασμός είναι ιδανικός για μια γυναίκα που θέλει οι ρόλοι είναι ευδιάκριτοι και μοναδικοί και για τα δύο μέλη - και ποτέ δεν θα διακινδυνεύσει να μαλώσει το παιδί της χρησιμοποιώντας την ατάκα: «Μη μιλάς έτσι για τη Λόλα. Η Λόλα είναι ο πατέρας σου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου